Evaluatie

Marcel Wintels vertelt in een interview in het E.D. in de aanloop naar het partijleiderschap van het CDA hoe beroerd het bij Fontys was toen hij daar enige jaren geleden aantrad. Hij treft er dertig beleidsmedewerkers op zijn gang aan, die allemaal een week vrij krijgen om een week na te denken over hun meerwaarde.
Overtuigende antwoorden komen er niet.
Aldus het interview.
Ik was één van die beleidsmedewerkers.
Een week vrij kan ik me niet herinneren.
Wel dat ik toen, net voor mijn pensioenvertrek een gesprek met Marcel heb gehad, waarin ik hem adviseerde de verantwoordelijkheden dieper in de organisatie te leggen en minder centraal te sturen.
Het oude Bestuur met de bevlogen visionair Norbert V. aan het roer had de grenzen bereikt van het van bovenaf invoeren van een onderwijsvisie.
In míjn afscheidsinterview had ik aangegeven dat het centralisme door de in het onderwijsvernieuwingspreces steeds verder terugtredende directeuren het bestuur als het ware was opgedrongen.

Op 1 mei start bij mij het nieuwe blogjaar.
De weekblogs van het afgelopen jaar worden geprint en geringband.
Ik las de laatste, de zesde jaargang integraal door.
In deze analoge vorm stuit ik op fouten en missers, die ik eerder digitaal over het hoofd zag.
Taalfouten corrigeer ik, missers, zoals onjuiste voorspelling, voorbarige conclusies of bij nader inzien verkeerde informatie laat ik ongewijzigd of ik vermeld, als ik alsnog wijzig, nadrukkelijk de reden daartoe.
Je zou immers zonder vermelding zeer eenvoudig de digitale Nostradamus kunnen spelen.

Intermezzo.
In de politiek vind je 'achteraffers', die met de kennis van nu de in het verleden gedane uitspraken naar hun eigen hand zetten. Een enkeling schroomt niet om doodleuk te liegen, als hem dat zo uitkomt. Het doel heiligt immers de middelen. Op weg naar heerschap - het doel - is elk middel geoorloofd en wordt woordhouden naar de hand zetten.
Ze hebben met instemming Machiavelli's 'De heerser' m.n. hoofdstuk XVIII bestudeerd 'In hoeverre personen die macht uitoefenen hun woord moeten houden'. Aanbeveling 1 geldt ook voor hem die op weg is naar de macht: Beter is het om je weinig gelegen te laten liggen aan het woord want de jokkebrokken "zijn zelfs zij die zich op eerlijkheid baseerden, de baas geworden."
Er is een maar: de invloed van het beeld. De waarheid wordt op de huid gezeten én...de a.s.heerser moet behalve goed bekken, ook 'good-looken'.

Terug naar mijn blogs.
Bij de lezing van het gehele jaargang, 52 stukken achter elkaar, zie je verbindingen door thematiek en betrokkenheid. Familie is een veelvoorkomend thema, vooral kleinkinderen acteren veelvuldig in mijn blogs. Seizoenen spelen een rol, al is het maar in de belichting van het begeleidende beeldmateriaal.
Minder dan voorgaande jaren werd een voorval veralgemeniseerd tot een generieke wijsheid.
Levenskunst bleef een leidende draad.

En dan de toonzetting.
Die is in het algemeen lief en braaf.
De schrijver houdt terdege rekening met de openbaarheid van zijn schrijfsels.
Het is maar goed dat hij voor zijn autotherapie daarnaast nog een dagboek bijboudt.

Tot slot de vraag naar spijt.
Die heb ik over één publicatie.
In Carcinoom van 14 maart staat een nachtelijke tekst die niet op mijn basaalcelcarcinoom slaat, maar zo hermeneutisch is dat niemand de ware bron van verwijzing kan bevroeden.
Behalve de schrijver zelf.
Een tekst zonder zin dus.

Om de eerlijkheid te dienen laat ik deze desondanks staan.