woensdag 13 februari 2013

Aswoensdag

Carnaval en kou waren goede redenen om binnen te blijven. De kleinkinderen vermaakten zich elders, dus restte me slechts de dagelijkse gang naar kip en konijn.
Ik spelde de kranten, nam de tijd om bij boekenruiming-tweede-fase boeken in te kijken waar ik niet meer van wist ze ooit naar binnen te hebben gesleept en voorts dacht ik na bij een ronkende kachel.
Ziehier de voedingsbodem van onderhavige tekst.

De oude paus maakt plaats.
Het zal net als de daad van Beatrix weinig zoden aan de dijk zetten kwa werkgelegenheid.
De crisis zal er ook niet eerder door worden bezworen.
Draconisch, zo wordt dat genoemd, zullen de maatregelen moeten zijn, wil licht aan het einde van de tunnel gaan schijnen.

In mijn krant wordt Henk Krols partijnaam meer op de korrel genomen dan de partij voor de dieren.
Dieren kunnen niet stemmen. Ouderen wel.
'Partij van ongeveer 67', zou nog meer een op mijn maat gesneden partij zijn, zo suggereert mijn VK!
De Eigenbelangpartij.
En vandaag de cartoon van Gummbah: spreker tot de zaal: "Er zijn 50-plussers bij, dus ik ga het kort houden: eh...solidariteit, wat is dat eigenl" In de zaal reageert een oudere, kijkend naar zijn slapende buurman, waaruit zijn mond de tekstbalon "zzzz" steekt met : "Te laat!".

Aswoensdag, de dag waarop de Vasten begint, de dag waarop we vroeger het askruisje haalden.
De laatste keer dat ik me door de priester liet tekenen was in 1958, in de zesde klas.
Ik had mijn moeder beloofd het memento-mori teken de gehele dag proberen te dragen, wat betekende dat ik me niet teveel zou moeten inspannen. Een beetje zweet en de as zat in je ogen.
Meester Giebels droeg zoals in al die voorgaande jaren een joekel van een kruis op zijn voorhoofd.
Die moest een speciale deal met de pastoor hebben gesloten.
Een voorbeeldkruis.

Solidariteit dus.
Wat is dat eigenlijk?
In mijn boekenkast trof ik 'Opvoeding tot solidariteit' van Horst Richter uit 1978 aan. Ooit aan mijn studenten aanbevolen.
Ik begeleidde een zekere Hans, die na lezing van het boek een scriptie schreef over solidariteit. Hij was een van de leiders van de succesvolle schoolbezetting, nadat een aantal jonge leraren, waaronder ook ik, door het Bestuur op non-actief waren gezet.
In de kast staat verder ' Solidariteit. Over wat mensen verbindt'. Een bundel artikelen uit verschillende invalshoeken zoals van de filosoof Hans Achterhuis over Arbeid en maatschappelijke solidariteit en een artikel over vrouwelijke solidariteit door Magriet Brügmann, een medewerkster Vrouwenstudies Literatuurwetenschap.
Dat kon in 1985.
Ik haal de boeken uit de bananendoos en zet ze terug op de ontstofte plank.

Links zit ideologisch vanaf eind jaren tachtig in een lastig parket. Marx voldoet niet meer en Darwin was al door rechts geannexeerd.
Hoewel...

Naast mijn leesstoel bij de haard ligt bovenop de hoge boekenstapel ´Een tijd voor Empathie. Wat de natuur ons leert over een beter samenleving van de primatendeskundige Frans de Waal.
De chimpansees die hij observeert blijken bijzonder sociaal, empathisch en soms vol compassie.
Een oude chimpansee laat de jongere op zijn rug klimmen om bij de bananen te komen.

Nu zijn feiten nog geen waardes. Maar die waarheid geldt ook voor rechts.
Moordende concurrentie, grote inkomensongelijkheid of uitsluiting horen niet noodzakelijk bij de evolutie.
Alleen het humane specimen vertoont zo'n dierlijk gedrag.

Is een fusie tussen de 50Plus partij en de partij voor de dieren zinvol om het licht op het einde van de tunnel te kunnen zien?
Draconisch, zeker!

Aswoendag en Valentijn ontmoeten elkaar vannacht.
Dus ik denk.
Het is solidariteit-tijd.
Solidariteit wordt gegeven, niet afgedwongen.
Mijn duit in het zakje: laten we, als de mantelzorgers afhaken, jongeren inschakelen bij de zorg voor onze oude dag: wij de zorg, zij de arbeid en de centen, samen de aandacht en de zingeving. En de mantelzorgers gekort op hun erfenis.








Geen opmerkingen: