woensdag 27 februari 2013

Hoop of troost?


Is hoop beter dan troost?
Ik bedoel als iemand, waaronder jijzelf, lijdt, wat is dan heilzaam?
Troost en hoop worden gratuit geschonken.
Hoop beoogt te troosten, troost houdt nog geen hoop in.
Troost is van het moment.
Hoop is toekomstgericht, impliceert een zekere macht om een voorspelling te doen.

De verhouding tot Italiƫ is als een verliefdheid.
Je hoopt er alles van, maar vertrouwen doe je het eigenlijk niet.
Nu zelfs de schoonheid achterblijft, maakt troost plaats voor ontluistering.
Circus Berlusconi en theater Grillo ondergraven de hoop van de democratie.

De chemo doet haar gruwelijke werk; ze valt zelfs haar eigen hoop aan.
De omgeving staat met de lege handen van de troost.
Slechts afleiding is voorhanden.

De onschuldige onnozelheid van kinderen ontwapent het cynisme.

Zondagmiddag, na een wandeling door de laatste sneeuw, toonde Luca zijn afleiding.
Het doek waarachter hij had plaatsgenomen moest ik langzaam omhoog halen.
En daar zat hij als troostend beeld voor zijn ouders. Zijn moeder liggend op de bank, zijn vader met Iphone in de aanslag.

's Avonds stuurt Thomas ons bijgaande foto door.
Een troost voor de machteloze troostenden.

Geen opmerkingen: