Haar deur stond open.
Meestal is hij gesloten, de schilderkamer van Riny.
Enkele dagen ervoor heeft ze een deel van haar werk naar Davids praktijk gebracht om daar tentoon te stellen wat ze de laatste jaren achter die gesloten deur heeft gemaakt.
Haar eerste expositie.
Uit de kast en kleur bekennen.
Een hele stap!
De deur van de schilderkamer - atelier vindt ze overdreven - stond dus open. Luca en Noa, op bezoek, direct na hun wintervakantie met de Kuijzerfamilie, blikken naar binnen en vragen of ze ook mogen.
Ze hebben een uur ingespannen gewerkt op houten paneeltjes.
Die paneeltjes had ik overgehouden aan de sloop van de kindercommode, waarop hun vader als baby heeft gelegen.
Zo'n anekdote maakt de middag nog sacraler.
Noa begint met letters te schrijven, die ze van haar broer heeft geleerd: A O N; vult de leegte verder in met haar lievelingskleuren.
Luca, techneut in dop, kiest kritisch overwogen kwast, kleur en plaats en vult zijn paneel met zorgvuldig geplaatste strepen en punten.
Na hun eerste productie waar ze trots bij poseren, volgden er meer die middag. Ook zonder de begeleiding van de enthousiaste vakgenoten.
Tegen de avond namen ze vijf werken mee.
Om thuis op te hangen.
Hun eerste expositie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten