Kolb onderscheidt vier types: dromer, beslisser, denker, doener.
Voor een creatie doorloop je de stadia van dromen tot realisatie.
In één van die stadia in het proces ben je 't sterkst.
Zoals vaak en zeker bij elke typologie vraag ik me af wie ik ben.
En ben ik na mijn pensioen veranderd van beslisser naar doener bij gebrek aan delegatie?
Wat is zijn gevoeligheid en wat zijn zwakte?
Ik meen daar langzaamaan achter te komen. Ik ben gefixeerd op realisatie, op productiviteit.
Mij past: 'Een dag niets geproduceerd, een dag niet geleefd'.
Oblomow is mijn tegenpool. Bleef hij steken in zijn dromen?
En wederom kan ik optekenen: ik heb geleefd. Ik werkte in de tuin, bouwde een houthok in de tuin van mijn broer en werkte het beeld 'Familia' uit 2002, de afsluiting van Riny's borstkanker, bij.
Nu sta ik weer aan het begin van droom naar daad, met beslis- en denkmomenten.
Het leven als een kralensnoer van producties.
Dat de productiviteit terugloopt deert me niet.
Als ik maar iets te doen heb.
Gedoemd te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten