Jan Pronk heeft zijn lidmaatschap bij de PvdA opgezegd. Hij is het principieel oneens met een partij, die o.a. asielzoekers als illegalen bestempelt.
Samsom had die kaart uit handen gegeven voor het kinderpardon.
Zo gaat dat (met kwartetten).
Politiek bedrijven is water bij de wijn doen had de gladde Samsom het partijcongres succesvol voorgehouden.
Waarom reageert Pronk nu?
Het regeerakkoord - de uitslag van het kwartetten - was toch allang bekend?
Had Pronk gedacht dat het partijcongres de partijleiding op de knieën zou krijgen en een regeringscrisis zou wagen door een principiële kwestie?
Pronk is niet naïef. Pronk reageerde nooit zo secundair.
Er is iets anders aan de hand.
Lijkt me.
Pronk heeft, net als ik, nu pas de sublieme roman van Ilja Leonard Pfeijffer 'La Superba' gelezen en begrepen. Hij meende aanvankelijk, net als ik, dat het ging over een lofzang op de stad Genua of over de romantische liefde.
Aangekomen bij pagina 235, bij het Tweede intermezzo 'Fotou yo', die het verhaal vertelt van Djiby, de goedlachse Senegalees, heeft hij, net als ik, begrepen dat het boek gaat om de solidariteit, de compassie met diegenen 'niet van hier', zij die het geluk zochten, en vooral met hen, die ontgoocheld aan de zelf- en onderkant moeten leven.
Genua, de stad waar hoop binnen- en uitvaart, de stad, La Superba genoemd, is het spiegelpaleis van de dromen, waar het hoertje, het mooiste meisje van Genua, de fantast transformeert tot hoererende travestiet.
De verbale klappen van de verbeelding hebben Jan Pronk, net als ik, wakker geschud uit de lethargische houding dat het leven - zeker die van de politiek - een kwestie van geven en nemen is.
Politiek is niet de plaats voor liefde en principes.
Daartoe bestond de religie heeft Jan begrepen en die is hier ter ziele na de dood van God.
Politiek is verworden tot de arena van het handjeklap, de dans om de macht, het circus van de pragmatici.
Wat moet Jan nu verder?
Nog meer hardlopen, nog meer rondjes om de kerk?
Moet hij zijn knagend geweten uitzweten op 's Herens wegen?
Ik pleit voor een beweging, die werkt aan de opvang van Liefde, Beginselen en Principes.
Dapper en compromisloos zullen we achter de banieren staan.
Noem het Kunst zonder Kwartetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten