Sinds zaterdag j.l. weet ik dat. Nu ik ze nu allemaal ondervonden heb weet ik dat geen krant bezorgd mij het meest van slag brengt.
De afwikkeling, het langzame besef van de reden ervan speelt daarbij een belangrijke rol.
Afgelopen zaterdagmorgen slenter ik, zoals gewoonlijk, naar onze brievenbus om er de twee kranten uit te halen. Het Eindhovens Dagblad om nog even verder te snoozen, De Volkskrant om echt wakker te worden.
Ik ben echter meteen klaarwakker.
Mijn De Volkrant ontbreekt!
Een zaterdageditie nog wel!
Op het bureau ligt een briefje met daarop aanwijzingen 'wat te doen bij calamiteiten?'.
Behalve het algemene alarmnummer, de telefoonnummers van Thomas en David staat het nummer die mijn boosheid moet kanaliseren, troost moet bieden en een oplossing zal aandragen voor de verschrikkelijke leegte, de ruwe doorbreking van mijn zalige zaterdagochtend: het niet bezorgd zijn van de krant.
Een metalen stem laat me allerhande keuzen doen. Is Uw krant beschadigd, toets dan..., is uw krant niet bezorgd toets dan...Het menu sluit niet aan bij mijn emoties. Bent U kwaad, toets dan ..., bent U ontgoocheld toets dan..., bent U beide etc,etc.
Nee U kunt, als U wilt, een digitale vorm ontvangen. Toets dan...
Ik sluit af met een hekje en wacht de gehele dag of er alsnog een De Volkrant wordt bezorgd.
Op het eind van de dag ken ik het slechte nieuws en ben ik te laat voor een losse koop in de Supermarkt.
Het E.D. heb ik nog niet ingekeken.
Ik mis wat ik mis.
Mijn De Volkrant (verder DVK)
Zondagmorgen doorloop ik site by site DVK webpagina's.
Nergens een ordinair mailadres te vinden.
Contact maken kan via allerhande voorgeprogrammeerde wensen, zoals abonnee worden, krant niet bezorgd (bel 0880561555) of een kwestie voorleggen.
Ik zal er een kwestie van maken. Niet bezorgd en niet nabezorgd!
Als ik klaar ben met gegevens en kwestieformulering invoeren moet ik mijn abonnementsnummer ingeven.
"Dit nummer is al gekoppeld aan een ander De Volkskrant account." Nu heb ik echt een kwestie!
Maandag is een werkdag, dus kan ik bellen.
Na geduldig wachten floept na 10 minuten de stem van wie alles moet gaan oplossen tevoorschijn. Ik leg de "Waarmee kan ik U van dienst zijn?" juffrouw al mijn ellende uit.
Nee, aan nabezorging doet DVK niet meer en ja Uw melding is geregistreerd en tja, tjee van dat account zou ik....misschien een mail...oh nee, uh...misschien via de lezersservice...
En of ik misschien de digitale versie wens?
Zo'n juf krijgt het klaar om elk contact te laten eindigen met een bedankje. Maar waarvoor in godsnaam?
IK WIL DVK VAN 1 FEBR!!
Maandagavond plak ik een briefje op onze brievenbus gericht aan de lieve Turkse bezorger, die we 30 dec. een flinke dankfooi hebben toegestopt, waarvoor in ruil we 'een gelukkig 2014 namens Uw DVK bezorger' kaartje kregen.
Op mijn briefje schreef ik over mijn leed en suggereerde hem de krant, indien bezorgd, maar, dus gestolen, tenminste voortaan volledig in de bus te proppen.
Vandaag kreeg ik een antwoord.
Mijn krant is eruit gehaald, want alles is bezorgd.
De bezorger twijfelt niet.
Het is vaker gebeurd in onze wijk En juist bij diegenen die er ook nog zo nodig het E.D. erbij nemen!
Het zijn de vroege wijklopers, de hondenuitlaters, de bumperklevers, die het doen!
Ik neem me voor om komende zaterdag vroeg op te staan, nee, ik blijf wakker. Dit vraagt om burgerinitiatief!
Of zal ik me maar abonneren op een digitale versie?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten