Flikken Maastricht

Flikken Maastricht heeft me deze week bij Albertina Meutz, ook wel Meuters, gebracht.
Dit vraagt om toelichting.

Allereerst Flikken Maastricht, favoriet tv programma van Riny.
Ik zou tenminste één keer moeten kijken nu ook algemeen door het winnen van de televizierring de kwaliteit van deze politieserie bevestigd is.
Vond Riny.

Het was even wennen om in Angela Schijf, bij de uitreiking van de ring ontwapenend 'Ik noem geen namen', nadat ze er drie had genoemd, een agente te zien. De in een grijze strakke latexjurk gestoken 'Ik noem geen namen'en 'Dankjewel  allemaal' queen, verscheen vrijdagavond in een even strak zwart politiepak naast een stoppelbaardmannetje met hese stem.
Let niet op die mooie lichtblauwe ogen, maar op haar pistool, hield ik me voor
Waar denkt agente Eva aan, denk ik afgeleid als ze zich heeft omgedraaid en bevallig heupwiegend het bureau betreed.
Nou, die oude ietwat vreemde mijnheer met dat rare meisje, dat haar dochter zou zijn...daar is iets mee. Al vroeg in deze serie ruikt agent A. onraad. Ze zakt door haar knieën om zo tot op ooghoogte van het meisje te komen en constateert: "Hij is niet jouw vader, hè..."
Raar meisje moet jonge meisjes lokken voor slechte pedofiele pseudovader.
En de naam van de vader?
Cremers,..
Weliswaar met een e. Zo werd de familienaam enige generaties geleden geschreven.
Met twee gerichte schoten doodt Angela tenslotte mijn naamgenoot.
Hese stoppelbaard legt zijn hand op haar schouder. Als troost, denk ik.

Nu over naar Albertina Meutz.
Met een omweg.
Tot nu toe deed ik stamboomonderzoek in de mannelijke lijn van Creemers en van Montfort, mijn moeders familienaam.
Maar de vrouwelijke lijn is zuiverder om je roots van je voorouders te volgen. Ik ging op zoek naar al die moeders van moeders waaruit ik ben voortgekomen. Zo heb ik in de afgelopen dagen mijn matriarchale stamreeks opgemaakt.
Voorouderonderzoek is met internetsites als wiewaswie  zeer toegankelijk gemaakt.
En voor iemand met overspannen fantasie  spannend en verslavend.
Zo ben ik bij Albertina Meutz in Echt  aangekomen. Zoals zo vaak eindigt het gewone zoekwerk in de tijd van Napoleon. Via kerkelijk archief probeer ik verder te komen met Eva als gedroomd eindstation.

Nu maar hopen dat de boef in de komende Flikken niet Meutz of Meuters heet.