Het mes in handen van Anthony maakte een eind van het jonge leven van zijn belager.
Het Hout van Jeroen Brouwers (74) is zijn twaalfde roman en beschrijft de gruwelijke sfeer in een katholiek Limburgs jongensinternaat in het begin van de vijftiger jaren van de vorige eeuw.
En Het ontslag werd Anton Dautzenberg aangezegd door zijn werkgever Fontys.
Dat gebeurde in afgelopen week.
Allemaal beginnend met het onzijdige lidwoord 'Het', dat, volgens het blad 'Onze Taal ' deze eeuw zal verdwijnen.
De platte riek waarmee ik afgelopen zondag met mijn vierjarige kleinzoon de dahlia's rooide, vormt een uitzondering op de gebeurtenissen van deze week.
Waarover moet ik schrijven?
Over mijn zienswijze, beoordeling of emotie bij de voorvallen?
Zal ik - hoe gekunseld ook - een saté pen door de kwesties steken en ze typerend voor het huidige tijdsgewricht noemen?
Dus schrijven dat het met het omgaan met devianties dan wel het verdedigen van eigen norm en standaard te maken heeft.
Of moet ik de machtsstructuur blootleggen, die eraan ten grondslag ligt.
Neem nou de Het ontslag. Dat veronderstelt een benoeming. Wat heeft Dautzenberg geflikt wat niet door de beugel kon? Op de Fontyssite staat als reden dat door zijn werk als scriptiebegeleider het belang van de student (van de opleiding Creative Studies) niet is gediend. Vinden de begeleide studenten dat? Dat is de vraag. De Raad van Bestuur vindt dat. En een Bestuur schrijft in haar oneindige verantwoordelijkheid gewoonlijk zo kryptisch en nietszeggend mogelijk, want imagoschade.
Vorige week riep de minister de studenten op rebels te zijn, rebels te denken. Denk groter, denk anders, denk als Steve Jobs. Maar als een Anton D.? Een schrijver die ons verwart met feit en fictie, dat is andere koek. Een horzel, een profeet van vrije meningsuiting, die zittende macht jeuk bezorgt. Een querulant, een activist. Hij ging zelfs zover dat hij lid werd van Martijn, de pedofielenvereniging en contact onderhoudt met de fraudeur en paria Stapel. Kortom een randfiguur, weg ermee. Rebels ja, maar het moet leuk blijven en succesvol.
In Het Hout neemt surveillantbroeder Bonaventura de gruweldaden van Mansuetus, het hoofd van de school en de oppermachtige jongensfolteraar, waar. B. onderneemt niets. Horen, zien en zwijgen. Angst voor het gezag, onvoorwaardelijke gehoorzaamheid aan de Orde.
Mijn walging voor Mansuetes is bijna even groot als voor de lafaard Bonaventura.
Antony werd jarenlang door zijn leeftijdgenoten gepest. Als een kip op de onderste ladder had hij zijn hoofd gebogen tijdens het voortdurende onbarmhartige pikken. Hij bedreigde blijkbaar de orde en de machthebbers met zijn anderszijn. Hij zou het niet meer pikken. Hij zou terugpikken. Met een mes. Het mes.
Het mes, Het hout, Het ontslag. Machtsmiddelen om orde af te dwingen. ´Het´ is oorlog.
Mijn kleinzoon Thijn steekt enthousiast De platte riek in de grond, trekt met volle kracht aan de steel zodat de grond wat omhoog komt en geeft mij een signaal de dahliaknollen in tros uit de grond te halen..
Soms laat daarbij een knol los uit de tros.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten