Op dit adres heb ik wekelijks gepubliceerd. Dit zal de 414 e blogtekst op dit adres moeten worden. Of dit gaat lukken is de vraag. Ik zit voor het eerst achter het toetsenbord en weet niet waarover ik wil schrijven. Er zit, behoudens enkele plaatjes van het openhaardhouthok, dat ik samen met David afgelopen dagen in elkaar stak, geen interessante publiceerbare foto in mijn fotocamera met bijbehorend uit te werken thema.
Het openhaardhouthok is eenzelfde als waarover ik vorig jaar schreef in mijn tekst Doe, Doener, Doenst. Wat valt er aan toe te voegen?
In de afgelopen week bezig geweest in tuin, met Wmo beslommeringen, ik volgde de afsluitende HOVO cursus genealogie, vergaderde met de Programmaraad van HOVO Brabant over het winter en voorjaarsaanbod, woonde het Parkinsoncafé bij met als thema 'de binnenkant' van deze ziekte en las in het werk van Pieter Waterdrinker. Wat hierover te schrijven?
Heb ik voor het eerst een writersblock, een blogblock?
Ik schrijf omdat ik het leuk vind, schreef ik eerder, zelfs omdat ik een behoefte voel om gedachten van me af te schrijven. De enige behoefte om vandaag achter mijn P.C. te gaan zitten is gewoonte. Ik zit hier namelijk elke woensdag.
Meestal moet ik kiezen uit meerdere thema's. Vandaag heb ik niets meegebracht en staar ik naar een leeg scherm. Hoe dat komt, weet ik, nu ik zojuist bij mezelf een korte psychosessie heb gehouden. Ik heb me naast bovengenoemde routineklussen voor het eerst bezig gehouden met Peerby, de online dienst, die vraag en aanbod aan elkaar koppelt. De vragen komen uit de buurt. Dus geen vragen als van giro 555, die om giften verzoekt voor ebolabestrijding, maar vragen van mensen uit de buurt.
Ik beschouw me vooral als een aanbieder. Ik kan tuinieren, ook klussen binnenshuis kan ik in de regel aan en ben in staat een luisterend oor te bieden.
Na een tiental vragen uit de buurt te hebben bekeken, moet ik vaststellen, dat ik niets te bieden heb. Een greep uit de buurtvragen: een stoomapparaat, een tegelsnijder, een hondenbench en een betonmolen, kortom veelal spullen, die je bij doe-het-zelf zaken kunt huren. Peerby vormt het voorstadium van de Gamma.
Analyse van vragen van hulpbehoevenden in de wijk, het zogeheten netwerk dat zieken en ouderen eerst moeten verkennen voordat ze bij de overheid kunnen aankloppen, laat zien dat het aanbod, een luisterend oor, niet matcht met de vraag, namelijk een klusjesman.
Ik ben door Peerby gefocused geraakt op de match en mismatch van vraag en aanbod. Het is een typische marktvraag: waarin bestaat Uw behoefte, misschien kan ik het leveren. Maar dan tegen een ruil, een vergoeding. Die vergoeding bestaat in de Peerby markten uit het goede gevoel een bijdrage te leveren aan een mooie nabije altruïstische samenleving. Vroeger heette dat het verdienen van aflaten, een vergoeding die in het hiernamaals verzilverd zou kunnen worden, zoals de dertig maagden voor de Jihadist.
Terug naar mijn blog. Functioneert die niet ook in de alomvattende markt van vraag en aanbod? Ik ben tot op heden slechts bezig geweest met een aanbod, dat bestond uit de vormgeving van mijn eigen vraag, de behoefte om me uit te drukken.
Maar waarom dat te publiceren?
Zou er iemand zijn, die behoefte heeft aan een antwoord hierop, kortom bestaat er een lezersmarkt ?
Ik stop met deze blog en ga denken over die vraag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten