Vandaag is het 1 april, de dag waarop we op onze hoede moeten zijn.
Als vandaag het bericht in de krant had gestaan dat de ABN bank - de bank die dankzij staatssteun nog bestaat en die na de beursgang het Rijk zo'n 5 à 6 miljard zal hebben gekost - haar directeuren een salarisverhoging van 100.000 euro heeft gegeven, dan hadden we hartelijk gelachen. Goede grap, maar daar tuinen we niet in.
Maar het was geen 1 april.
Stel dat de ABN de salarisverhoging serieus meende en stel dat vandaag Gerritje Zalm, onze nationale flipperguit, had betoogd dat het juridisch en bestuurlijk allemaal juist was, dan had ik geglimlacht. Aardige grap, Gerrit, bijna net zo goed als je uitdossing als poetsvrouw enkele jaren geleden bij de presentatie van de jaarcijfers.
Maar het was toen 29 maart.
In de dagelijkse omgang komen we niet verder dan de losse veter en wat-zit-je-er-op-je-voorhoofd vraag, in de media wil de traditie nog wel eens in eren worden gehouden.
In het E.D. van vandaag staat een overzicht van allerhande soorten grappen. Op dezelfde pagina een lege cartoon, met excuses van de redactie. Als je behoort tot de "gelukkigen" die een lege cartoon heeft ontvangen dan ontvang je na melding een verrassing, zo wordt gemeld.
Categorie grappig, maar daar trapt natuurlijk niemand in, behoudens zij die reageren op de vaak voorkomende melding dat je tot de miljoenste bezoeker van de website behoort met daaronder - DIT IS GEEN GRAP - waarschuwing.
In het E.D. staat de lege cartoon grap zodanig tussen de categorieën 1 aprilgrappen, dat er impliciet staat: DIT IS EEN GRAP!
Het E.D. zal er vanuit gaan, dan er weinig gemeld wordt, want 'juridisch en bestuurlijk' zal het E.D. de onnozelen toch een verrassing moeten sturen.
Het effect van 1 aprilgrappen is, dat je maar één dag in het jaar op je hoede bent, dat je maar één dag de media kritisch volgt.
En dat is wel de beste grap!
Voor mijn laatste 1 aprilgrap schaam ik me diep en wel zodanig dat ik er nu pas 48 jaar na dato verslag van doe.
Het is 1967, mijn eerste jaar op de L.O.M. school, een school voor kinderen met leer- en opvoedingsproblemen in Stratum. De kinderen blijven tussen de middag in een gezamenlijke ruimte over. Wij, een collega en ik, vallen tijdens de lunchruimte binnen, vragen om aandacht en melden dat de suikerklontjes niet meer vers zijn. Of iemand zich ziek of misselijk voelt. Wat ieder weldenkend mens kan vermoeden geschiedde. Tientallen kinderen meldden zich. Sommigen krijtwit en met braakneigingen. Er zaten slechts enkele minuten tussen onze mededeling en de bekentenis, het proberen te overschreeuwen van het gegil dat het maar een grap was.
"1 April, 1 April, 1 April..."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten