Bad-man

Voor de blogger is het ontberen van een thema een lastig block, maar minstens even lastig is het, wanneer teveel onderwerpen zich opdringen.

Keuzestress als writers block.

Zou ik (C.C.) schrijven over de onlangs overleden G.G., de controversiële Günther Grass? Boodschap: Laat de schrijver opstaan, die eens niet controversieel is.

Of  zou ik tekst weiden/wijden aan mijn leeservaring van deze week: 'Nederland in twaalf moorden' uit 2008, een cynische poging van de drie Blokkertjes - Jan Blokker, Jan Blokker jr. en Bas Blokker - om de Nederlandse identiteit te vangen.
Boodschap: Wat waren/zijn we doerakken!

Of moest ik bekennen dat ik na Nelson Mandela een nieuwe spirituele leider zie ontpoppen: paus Franciscus.
Boodschap: Zelfs op/uit een mestvaalt kan iets moois ontspruiten.

Of - en dat zou waarlijk nieuws zijn - zou ik schrijven hoe ik deze week zowel op een Apple als met een Mac een Printshot leerde maken omdat ik mijn vorige blog eigenlijk had willen illustreren met beelden uit de Paasfilms  van 1953 en 2015.
Boodschap: Zonder motief geen leren of Waarom leven als je niet nieuwsgierig bent.

Uitputtend is dit lijstje niet.
Over mijn kleinkinderen en mijn Poetin-allergie is altijd wel te verhalen.

Bij netelige kwesties laat ik me gaarne in bad glijden. Ik heb daarin vaak vertoefd. De kwesties lossen op in de bellen van overtollig schuim of vinden antwoorden die buitenbads onmogelijk schijnen.
Gisterenavond met boek en blad en kwestie waarover-te-schrijven? me ondergedompeld.

Resultaat:
Deze week zou mijn blog Bad-man heten.

En de boodschap?

Voor een helder antwoord moet ik nog eens in bad.