Vanaf mijn zesde tot twaalfde jaar - mijn lagere schooltijd - woonden we in Roermond, eerst op de Willem II Singel 71, na een jaar betrokken we het grotere pand ernaast op nummer 73. De huizen lagen aan het Zwartbroekplein, de voormalige toegangspoort vanuit het Zuiden.
Het huis met de serre en de ommuurde tuin is nummer 73, links ervan 71.
Boven de serre was de grote kinder-speelkamer met ramen op het Noorden, richting plein en het Oosten.
Op de tweede verdieping aan de voorzijde deelde ik de slaapkamer met drie broers.
Als we naar buiten keken zagen we het plein met daarop in het midden het verzetsmonument.
Bovenstaande foto is vanuit het Oosten genomen. Rechts nummer 73, in het midden het Verzetsmonument.
Als ik lees over steden doemt Roermond als oerbeeld op.
Lees ik over een blik uit het raam, zeker als dat de peinzende blik betreft van een kind plopt dit plein met zijn monument op.
Het beeld van het monument is amorf tot op heden.
Op 4 mei j.l. stond op de Nationale Herdenkingsdag dit beeld centraal op de NPO zender.
Het was in 1980 met de renovatie van het plein verplaatst. Onze huizen en de daarnaast gelegen Kweekschool en vóór 1921 het klooster van de paters Camilianen waren afgebroken voor de bouw van de rechtbank en het belastingkantoor. Een regelrechte schande.
.
In de laatste uitgave van de Spiegel van Roermond 2018 - een jaarboek uitgegeven door de stichting Rura - is een van de artikelen geweid aan dit monument.
Op 27 juni 1946 - 22 dagen na mijn geboorte - werd het initiatief genomen voor een herdenking aan het katholieke verzet in Limburg. Dat exclusieve katholieke werd op den duur losgelaten.
Het beeld van de Maastrichtse kunstenaar Charles Vos werd onthuld op 5 mei 1951.
Het bestaat eigenlijk uit twee delen: de beeldengroep aan de voorzijde met daar twee herkenbare gesneuvelde verzetshelden Leo Moonen, bisdom-secretaris, en de Venlose onderwijzer de verzetsheld Jan Hendrikx en de achterzijde met een groot kruis als een deel van het beton en bronzen figuren: een priester die de jeugd naar het kruis verwijst. Daaronder de tekst "Ter herinnering aan het verzet in Limburg 1940-1945 "
Op oude ansichtkaarten valt te zien dat de voorzijde naar het Oosten is gericht.
Vanuit mijn raam zag ik dus de zijkant van het beeld, links de beeldengroep, rechts de achterzijde met het kruis.
Mijn jeugdbeeld is na 65 aangescherpt. Het beeld vind ik - nu - niet mooi, maar toen was het een baken.
Als ik het zag was ik thuis.
(Voor nadere verkenningen van het plein zie de site schumulder.nl)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten