zaterdag 9 november 2019

Spullen

Tijdens je leven omring je je met spullen, spullen die je helpen het leven door te komen.
Ze dragen bij aan een dragelijk voortbestaan, omdat ze een functie hebben zoals een mes, zodat je het voedsel niet uiteen hoeft te scheuren.

Soms zijn die spullen aan vervanging toe bijvoorbeeld als ze kapot of versleten zijn.
Ze functioneren niet meer.
Dat is categorie 1, spul, dat aan vervanging toe is..
Vaker verwisselen we de spullen omdat er betere op de markt komen.
Spullen behorend tot categorie 2.
En daar wil ik het eerst over hebben.
Als je spullen uit categorie 2 vervangt, blijf je zitten met spullen, die nog functioneren, zeker naar de maatstaven van enkele jaren geleden.

Een gelikte catalogus van Stihl verleidt me, overtuigt me en haalt me over om over te stappen van draad op accu.
Het begon met een buxusknipper, toen kwam er de heggenschaar,, daarna de grasmaaier en deze week de bladblazer.
Allemaal voorzien van een accu.
De laatst twee genoemde werken op eenzelfde soort accu.
Ik laat hieronder mijn oude en nieuwe bladblazer zien.


Rechts de Stihl met accu.
Geen gehannes met de electra draad, stukken lichter en minder lawaai veroorzakend.
Wat was het leven van een bladblazende hovenier voorheen toch ellendig.

De rode 3 jaar oude GBM blazer (kan ook zuigen vandaar de zak) model BR-33v wordt vandaag nog op Marktplaats gezet. Daar verkeren zoekende hoveniers die genoegen nemen met het leven van 2016.

En gisteren zat ik van het ene op het andere moment opgescheept met een niet meer functionerend spulletje uit de eerste categorie.
Mijn I phone 4, een oudje waar mijn kleinkinderen zich een beetje voor schamen, viel plotseling uit. Accu kaduk.
Een leven zonder een draagbare GSM is zelfs voor mij ondenkbaar.

Het was druk bij de plaatselijke telefoonboer en ik trof na lang wachten één van de drie verkopers, die me meteen toevertrouwde dat ze pas drie dagen hier werkte en zo'n oud toestelletje zelden in handen had gehad. En nee, bij navraag, zo'n accu hadden ze niet en was, na navraag, waarschijnlijk ook niet meer te leveren.
Dus toonde me  ze hoe de markt er tegenwoordig uit ziet.
De telefoons lagen per merk op volgorde van duur naar goedkoop.
Alras stonden we geheel rechts, bijna de winkel uit.
Daar lagen een roze en een blauwe Samsung A20s, iets groter formaat dan ik gewend was, maar mijn broekzakken zijn door de jaren heen wat uitgelebberd.
Ik koos voor de blauwe.
En toen begon de hel.
De data van het oude toestel, voornamelijk contactgegevens in jaren opgebouwd konden niet worden omgezet, omdat mijn I phone 4 out lag.

'Dat is dus categorie drie', mompelde ik.
' Geen spullen maar data die ons leven dragelijk maken.'
En mijn wachtwoord voor mijn g-mail wist ik ook niet meer.
Categorie 4; Alzheimer-light..

Het was een zware avond, gisterenavond.
Hoe moest het verder met mijn leven?
Zaterdag bracht uitkomst.
Hoe? Een andere verkoopster met twee magische duimen.

Ik kan nu met enige trots mijn nieuwe telefoon tonen (rechts)


voorzien van data en werkende g-mail.
Links de I phone 4. Die gaat in de onderste la, want zelfs op Marktplaats wil niemand dit spul. 

Geen opmerkingen: