Kippensoep met Cor

"Cor stelde zich wel eens voor dat iemand over hem schreef .Dagdromerij natuurlijk, over hem viel niets te vertellen. Zeker geen groot verhaal vol drama, daar was zijn leven niet naar. Hooguit verhaaltjes over een Cor, die op straat liep en even wachtte tot het stoplicht op groen sprong. Uit zulke kleinigheden bestond volgens hem het leven, zeker het zijne. Weinig schrijvers waagden zich daaraan.. De thriller was in de mode, tegenwoordig vooral door vrouwen geschreven. Pulp waarin de stoplichten op groen stonden als versleten beeldspraak voor iets wat op rolletjes liep, wat ook een versleten uitdrukking was. God, wat was schrijven moeilijk. Cor was blij dat hij er nooit aan begonnen was, althans niet aan proza, al had hij als jongen de poëzie beoefend, met evenveel talent als gebrek aan talent."

Zo begint het hoofdstuk van de in feuilletonvorm geschreven roman Kippensoep met Cor van de schrijver Martin Schouten.(2014)

Wie is geïnteresseerd in het gewone alledaagse aflopende leven van een oude man?

Laat hem wonen in een bejaardenhuis, zo'n huis dat niet meer bestaat, met een groepje opstandige bewoners, die allerlei uitjes organiseren en stop er drama in, zoals het overlijden van vriend Evert en je hebt een bestseller geschreven met het dagboek van Hendrik Groen.

Cor is 81, woont zelfstandig, loopt wat rond in Amsterdam en gelooft het allemaal wel. Als je dit in even lange korte stukjes optekent loop je het gevaar dat het ene stuk met het andere wordt vergeleken als iets minder dan het vorige.
Je kent dat wel.
Maar Schouten is een erudiet schrijver, wat hij eerder toonde met o.a. Het Palingoproer (2012) en wederom in Buster Kafka (2017).  Hij brengt in Kippensoep met Cor suspense in het ogenschijnlijke vlakke leven van Cor, een drama dat zich langzaam ontvouwd en tot een einde brengt.

In Buster Kafka heet de man waar de ik-figuur naar op zoek is Enzo Krijgsman, een door Kafka en Buster Keaton geobsedeerde schrijver, die zich met een t.v. interview naar aanleiding van zijn laatste boek Het lege Theater danig in de nesten werkt. Hoe en waarom en met welke gevolgen moet ik niet verklappen, maar het greep me bij de keel.

Je begint aan de soep vanwege de naam en je houdt er een geliefde schrijver aan over.