De tentoonstelling van Die Brücke in Museum Kranenburgh duurt nog tot 3 oktober.
De tentoonstelling is samengesteld uit een keuze van de collectie van het Lehmbruck - Museum in Duisburg.
Het getoonde werk is een zeer kleine selectie van Die Brücke, opgericht in 1905 door de architectuurstudenten uit Dresden Ernst Ludwig Kirchner, Erich Heckel, Karl Schmidt-Rottluff en Otto Mueller.
In 1906 voegen zich voor een korte tijd Emil Nolde en Max Pechstein bij de groep.
De naam van de groep is waarschijnlijk gekozen door Karl Schmidt-Rottluff, ontleend aan Nietzsche Also sprach Zarathustra, die de brug ziet als een symbool van de overgang van oud naar nieuw.
Kirchner tekent voor het programma in 1906 met een map met houtsnedes van de groep, waarbij hij niet alleen de kunstenaars van de nieuwe beweging met haar ongeremde vernieuwing zoekend naar de echt waarachtige (natuur)mens definieert maar ook hun toeschouwers.
Houtsnede van Ernst Ludwig Kirchner
De ongeremdheid en het loslaten van de klassieke regels van de schilderkunst levert werk op met een explosie aan kleuren.
In Kranenburgh hagen als voorbeeld de volgende twee werken van
Otto Mueller
Erich Heckel
Het is in de huidige tijd ondenkbaar dat gelijkgezinde kunstenaars zich achter een programma scharen en daarbij een haast dictatoriale trouw aan de groep eisen. Zelfs werk tentoonstellen met andere kunstenaars dan die van de groep kan leiden tot uitsluiting.
Die Brücke was ontstaan naar het Franse voorbeeld van de Fauvisten o.l.v. Henri Matisse met dit verschil dat de vier architectuur-studenten starten als prille kunstenaars die nog nauwelijks een kwast ter hand hadden genomen.
Duitsland kende naast Die Brücke (Berlijn/Dresden) nog een andere vermaarde groep nl. Der Blaue Reiter (München)
Komende week wil ik me oriënteren op deze groep.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten