Het is komkommertijd.
De dagelijkse oogst bedraagt een vaas vol.
Het is ons teveel, aan wie raken we ze kwijt?
Kenmerkend voor deze tijd: de meesten zijn op vakantie.
Vorige week nog niet. Er was een verjaardagsfeest.
Er waren lieve gasten, gulle, gastvrije gasten, dus namen we voor hen een bosje komkommers mee.
Ik zag er een beetje tegenop.
Ik ken mijn pappenheimers.
Zodra het gesprek stilvalt worden de wappie-stellingen ingebracht.
Alsof je bij Engel, Trump en Baudet aan tafel zit.
Ik leg het tegen wappies altijd af.
Ik probeer ze met argumenten tot inkeer te brengen, iets wat me nog nooit gelukt is.
Het resultaat is altijd dat ik een rooie warme kop voel en de relatie koeler..
(Adviseurs aan wie ik deze kwestie heb voorgelegd adviseren me:
1. De Socratische methode: doorvragen, meestal stranden de antwoorden
2. Pas de hyperbool toe, vergroot hun stellingen tot lachwekkende proportie
Beide strategieën geprobeerd.
Resultaat: Wappie-inzichten blijven in beton gegoten)
De komkommers voerden het gesprek alras op de boerenprotesten en vandaar in een korte bocht naar het klimaat.
Die maatregelen zijn flauwe kul, de berekeningen kloppen niet, de effecten nihil. Het is hetzelfde als de zure regen en het gat in de Ozonlaag, daar hoor je niemand meer over, opgelost. Die boeren hebben gelijk dat ze de minister thuis bezoeken. De minister heeft zelf voor een openbaar ambt gekozen.
Dat mijn komkommers zoveel mest veroorzaakte, vond ik schokkend en voordat ik erover na had gedacht floepte ik eruit dat het me steeds weer verbaasde dat de kennis van jaren studies van wetenschappers, door burgers, die niet verder komen dan het lezen van een krantenartikel minachtend en met het grootste gemak zonder enige gêne terzijde wordt geschoven.
Zou het een nieuwe Cartesiaanse stelling zijn, een variant op zijn 'Cogito, ergo sum; ?
'Ik denk dus ik besta; verandert in 'Ik heb een mening, dus ik besta' ?:
Ik heb het, geloof ik te zachtjes naar voren gebracht.
Niemand heeft geluisterd.
Het gesprek werd afgesloten met "En zelfs Trump is het met de Nederlandse boeren eens!"
Daarna werd de taart aangesneden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten