De 20 week-echo van afgelopen vrijdag heeft het nogmaals bevestigd: er komt nog een kotertje (m/v) in huize Creemers aan de Maria Austriastraat. Dus wordt een begin gemaakt met het creëren van een baby kamer. Bij het kuisen van de daartoe bestemde rommelkamer duiken de teveel gekregen knuffels bij de eerstgeborene op: 22 in getal. Of opa daar iets mee kan ?
Andere lijn.
Zondag j.l. om negen uur in de ochtend stijgt een KLM vliegtuig op van luchthaven Schiphol op weg naar Kaapstad. Aan boord Thomas, Femke en Luca. Een half uurtje later, zo meen ik, zal dat vliegtuig over de Gaspeltuin vliegen.
Ik heb moeite met hun reis; 4 weken duren soms erg lang.
Wat moet ik met 22 overbodige knuffels, die enkel mochten dienen als excuus voor verlegenheid bij kraambezoek ?
De verbinding van beide onbehagens: ik hing de 22 aan de pergola, de poort naar ons paradijs en ziedaar: ik had een mooi groet voor boven. Om half tien zondagochtend stonden Riny en ik daaronder naar boven te zwaaien toen we een/het (?) vliegtuig zagen. De afstand was te groot om hen te ontwaren. Maar van boven is het zicht beter. Thomas bevestigde 's avonds de goede vlucht en aankomst en ik droomde, toen ik hem ernaar vroeg, dat hij ook onze tuin had gezien in zomerse kleuren. "Dat is een knuffelboog voor jullie!" riep ik te enthousiast alsof ik 10000 km moest zien te overbruggen en schrok wakker.
Voor ons heeft de knuffelboog in elk geval de dag van vertrek verzacht.
Het baarde veel opzien die zondag bij voorbijgangers. Wat zal er door hun hoofden zijn gegaan? "Kunstwerk zeker?" vroeg de buurman. Me schamend voor mijn gesublimeerde verlatingsangst, antwoordde ik bevestigend. "Performale Kunst is heel erg in buurman, na een dag heb je je punt gemaakt." Toen het donker werd heb ik de knuffels van hun kruis gehaald. Over een week breng ik ze naar Het Goed, de plaatselijke recycling winkel.
Zie je een knuffel, die je begeert, reserveer deze dan via een mail naar c.creemers@chello.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten