foto 1 de laatste restjes popcorn uit een potje schrapenfoto 2 tot zover en straks verder
Vier weken kunnen lang duren, dus toen die voorbij waren, konden we niet wachten hen te zien, de Kaapstadgangers, om snel te merken dat alles snel als vanouds is en toch weer anders. Op popcorn is hij nog steeds stapelgek, zijn vader eindeloos actief en Femke, de moeder in verwachting, weet de rust en het overzicht te bewaren. Nu is ze is in de zesde maand en dus geprononceerder, Thomas staat te popelen om te gaan werken en Luca zegt lieve woordjes, waarvan "mama" het meest vaak; bezigt het tegen ons alle vier met meestal een flinke knuffel erachteraan.
We zagen honderden foto's van Zuid Afrika.
Lijkt me een mooi land,maar steeds stond er een jongetje in beeld, dat afleidde.
Het was een vreemde aanloop naar het weekend geweest. Het uitbrengen van Wilders' film Fitna, op dezelfde dag dat ik op mijn werkbureau een flesje Fit mineraalwater, geschonken door de aktie FontysFit, aantrof.
Politicus veroorzaakt angst, werkgever houdt zich bezig met mijn gezondheid.
Ik verhussel mijn verwarring tot "Fit(na)/de (be)proeving leidt de cor(e)-business af".
En weer verviel ik in de fout, ergens aan te beginnen zonder me er rekenschap van te geven dat starten één is, maar afmaken twee. De start lag, geloof ik bij Riny, die, toen ik zei dat ik een muurtje wilde overschilderen met vrouwenlogica beweerde dat ik dan net zo goed het hele huis kon schilderen, vervolgend, dat ik er verstandig aan zou doen om eerst de paden met de hogedrukspuit te cleanen. Ik ben nu op de helft van de paden en op een kwart van het schilderen. Stoppen is onmogelijk. Er wachten me, zo heb ik mijn huidige tempo berekend, nog elf werkdagen achter spuit en kwast. Net nu de natuur een spurtje maakt en ik ervan zou kunnen gaan genieten, word ik afgeleid door mijn eigen takenlijstje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten