Al eeuwen.
Ze heeft haar naam zelfs gegeven aan een van hen, waarmee heel wat eer behaald is.
Inmiddels zijn de valkenjacht zoals ook de sigarenindustrie verruild voor horeca en bloemencorso.
Aan het volksvermaak is onlangs het vogelverschrikkersfestival toegevoegd.
Wat een aantal jaren geleden begon als kleinschalige uitwerking van een volks idee is uitgegroeid tot een ludiek en creatief herfstfeest: het vormgeven van verjagen van al wat vleugelt.
Een bezigheid, zinloos als het leven zelf, maar het manifesteert.
Waar grote broer Eindhoven het creƫren serieus en mondiaal aanpakt met de Industrial Design Week, knipogen haar zuidelijke buren met hun festival aan de Statie.
Zet de voedselbank bij je buren en je hebt even geen last van de gevederde vrienden. En och, als vijand worden die heus niet gezien, geven hooguit aanleiding om met welk materiaal dan ook te suggereren dat je in hoogst eigen persoon gods akkers kunt bewaken.
Vogels trekken zich al eeuwen niets van 'smensens schrikken aan, tonen begrip voor hun jaarlijks weerkerende ijver, die van natuurbeheer tot cultuur transformeert.
Alle vijftig dit jaar geƫxposeerden zijn fotogeniek. Hierboven een selectie en geef toe, waarvan de laatste, Luca en ik in een waar interactief vogelverschrikkershuis, het minst afschrikkend is.
Ook de kraai , die kort daarna overvloog getuigde hiervan.
Zijn krassen was allerminst angstaanjagend, eerder vrolijk.
Kom daar maar eens heden ten dage mee om: een vrolijke zwarte kraai.
Dankzij ons vogelverschrikkersfestival!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten