jarig

x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
Maandag in Het Parool: Job Cohen zaterdag jl. op (thee-)bezoek bij de honderdjarige Clara Knoop. (Zijn laatste optreden als burgemeester? Of was hij al exit?)
Afgelopen weekend maar liefst vier verjaardagsfeesten bezocht, beste Job, maar het moet worden gezegd, samen hebben de feestelingen amper honderd gehaald.
Het begon zaterdagmiddag. We hadden een surpriseparty georganiseerd voor de 33 jarige David. Voor een man heeft het bereiken van die leeftijd iets goddelijks, dus trakteerden Thomas en ik hem op een bierbrouwcursus bij vriend Huib, sinds kort behorend tot de twintig beste thuisbrouwers van België.
Met een doortrapte smoes - of hij mij wilde assisteren bij de koop van een Audi A 6 op De Grote Heide in Neerpelt - wist ik hem ter plekke af te zetten waar een als Audi verpakte krat met lege flessen, voorzien van een eigen Creemers beer logo, klaar stond om te worden gevuld.
Met veel aandacht werd het succesvolle, middagdurende practicum gevolgd en afgesloten met een heildronk op de jarige. (zie foto's)
´s Avonds vierde mijn een na jongste broer het bereiken van zijn halve eeuw. Met de gehele familie boden we in een ludieke act het cadeau aan: biken of skeeleren met zijn gezin in het Stanleypark in Vancouver (de overtocht zelf te bekostigen) en alvast een feestelijk poloshirt voor die happening, oranje natuurlijk met daarop gedrukt 'GeertJan 50 family on tour'.
Ludiek: iedereen droeg een bord met een jeugdfoto van de jarige en fungeerde als een van de koorleden, die de speecher nabouwden.
'Het moet een beetje chaotisch verlopen', had de instructie geluid. Was dat de oorzaak van slagen? Elk familielid kon in de groep zijn eigen stempel drukken en dus autonoom zijn. Zo gaat dat in groepen.
Daarmee had ik 83 jaar op mijn verjaardagsvisitesquorum staan.
De volgende ochtend vroeg werd onze jongste kleindochter Phiene op mijn schoot gezet. Nu ze een jaar is geworden volgt binnenkort het lopen en het brabbelen, waar ik meer mee heb dan eten en poepen.
Opschieten deed het niet: 84 op de vv-teller.
Maar 's middags schoot ik over de honderd. Mijn werkmaatje van weleer, Rik, af en toe nog op te roepen bij een noodklus, werd 21. Hij vierde dat feit ten huize van zijn mammie en pappie, waar het bier goedkoper is dan waar ook.
Van dat evenement zijn geen foto's gemaakt.
In een kring spraken we over het a.s. treffen tussen Ajax en PSV. Bij het voorspellen van de score noemde een onverlaat, een verdwaalde Ajax fan, de monsterscore van 3-0. Hoongelach was zijn deel.

Even later moe voor de buis zittend zag ik dat hij bijna gelijk had gekregen.
Job gefeliciteerd!
PSV is bij lange na nog niet jarig.