update

P.s. update 3
/Vrijdag 29 oktober 16.00 uur
Wachten...wachten...nog steeds geen bericht over de operatiedatum.
Ben inmiddels door de verpleging opgepakt en verhuisd naar een tweepersoonskamer, kamer 1.52 telefoon 2587296. Kamergenoot is nog niet gearriveerd. Tot die tijd ben ik erop vooruit gegaan.
En zojuist verneem ik de operatiedag: woensdag a.s. Vanaf dinsdag lig ik voor een vier- tot zestal dagen in het Catharinaziekenhuis.

P.S. 2 / update 26 oktober 2010
Het is dinsdagochtend. De cardioloog heeft me zojuist op de hoogte gebracht dat ik volgens de specialisten van het Catharinaziekenhuis een bypassoperatie zal moeten ondergaan i.t.t. het verzoek van het M.M.C. voor een stentprocedure. Een tegenvaller gelet op de volgorde van de informatie. Maar het zij zo. Over wat je niet beinvloeden kunt moet je je maar niet druk maken. Wat is, is. Mantra's die nu van pas komen.

22 oktober 2010

Afgelopen vrijdag mailde ik mijn familie het volgende bericht:

Lieve familie,

Gisterenmiddag ben ik na hevige klachten in de buik opgenomen in het MMC.
De eerste onderzoeken waren geruststellend, geen hartaanval (gehad), maar toen kwam de fietstest. En waar ik al maanden last van heb - ongeveer vanaf de dagen dat Piet begon te tobben met zijn hart en derhalve genegeerd, het zou wel projectie of beter geformuleerd introjectie zijn - beklemmend gevoel op mijn borst na plotseling hevige inspanning, gebeurde bij 180 watt (een gemiddeld niveau voor oudjes als ik). Ook waardes werden plotseling minder vrolijk; verhoging cholesterol en suiker,hartfilmpje fietstest.
Toen was ik de klos.
Mijnheertje moest blijven.
Aangepaste medicatie en vandaag de hartkatheterisatie.
Wat we vermoedden bleek waar; ook ik ben een Creemers.
Een vernauwing in de kransslagader.
Dat wordt dotteren of een omleiding (de vernauwing zit op een lastige stentplaats een soort driesprong).

Het is nu vrijdagavond. Zo dadelijk spreekuur. Op de afdeling veelal angstige mensen, die zich voornemen hun leefwijze te verbeteren als ze hier ontslagen worden. Op dat laatste betrap ik me ook. Geen roomboter bij het braden meer, minderen met alcohol en nog aardiger voor iedereen.
De verpleegsters willen me hier, lijkt het, eeuwig houden. Na twee dagen heb ik het wel gezien. Ik voel me prima en wil naar huis. Maar dat wilden de cardiologen ook, dus zal ik tot morgen moeten wachten. Verder wachten op een oproep in het Catharina ziekenhuis, waar ik de mij opwachtende hartchirurg de groeten kan doen van vele broers.

Je kunt met me telefoneren: 040-2587300, mailen, zelfs skypen is mogelijk. Mijn zoons hebben deze 1 persoonskamer omgebouwd tot pensionado-kantoor.

Lieve groeten,
Cor

Cor Creemers

corcreemers@gmail.com
skype: knorrus
web: http://gaspeltuin44.blogspot.com/
kamer: D1.155
tel: 040 258 73 00 (ziekenhuis)


P.S.
Over de tweede zin van mijn mail heb ik terecht opmerkingen gekregen: onduidelijk, te lang. Maar je hebt een excuus. Acute verwarring, van de ene dag op de andere is de oude sterke aap van zijn rots gevallen.
Het is nu maandagavond. Ik wacht op een oproep van het Catharinaziekenhuis. Intussen lees ik veel en praat met lotgenoten. Iedereen hier zoekt iemand die er erger dan hijzelf aan toe is.
Die zijn op deze afdeling volop aanwezig.
Toch moet er eentje zijn die zijn ergere niet vindt.
Diegene ben ik (voorlopig) zeker niet.
Goddank; het leven met de mijnen is me daarvoor veel te kostbaar.