Verrijking

In de prachtige boekenreeks Privé-domein is onlangs als nummer 272 Maarten 't Harts 'Dienstreizen van een thuisblijver' verschenen, achttien korte verhalen, essays en beschouwingen van deze eigenzinnige kluizenaar uit Warmond.

Jaren geleden ben ik begonnen met het verzamelen van Privé-domein uitgaven.
Ook hier vormde de mening van mijn geleerde oudste broer Bert de basis.
In mijn vroege jeugd had hij me aangezet tot het verzamelen van postzegels, hetgeen we eerst in gezamenlijkheid deden, maar toen onze moeder daarin een toekomstig broederlijk Kaïn/Abel conflict beangstigde, stelde ze voor om de verzamling door één van ons voort te zetten.
Het lot zou bepalen door wie.
Ik was acht jaar en koos als eerste voor het getal zeven, een getal, dat mijn moeder altijd in gedachte had bij verloting. Mijn broer koos toen noodgedwongen voor acht, maar wist dat hij naar de verzameling kon fluiten. Vermoedde hij zoals ik deed opzet van onze moeder?
Bert heeft zich bij de afdracht royaal neergelegd en hield zodoende tijd over voor studie en maatschappelijk werk, zoals de Eindhovense Ziekenomroep en het plaatselijke Kindervakantiewerk.
Als broer, die alles van de wereld wist, liet ik me vaak door hem adviseren. Voor de hoofdakte werkstukken Beeldende Kunst en Nederlands was hij mijn bron: Kokoschka en het literaire tijdschrift Merlyn, beide met een hoge waardering afgesloten met een bijzondere aantekening voor originaliteit voor het gekozen thema.

Maarten 't Hart wil zoals bovenstaande alinea, graag uitweiden. Hij doet dat op een sympathieke en bescheiden wijze. Wars van uiterlijk vertoon. Het liefst zit hij thuis met een goed boek, klassieke muziek en zijn schrijfmachien. Reizen, literaire uitjes en prijzen zijn voor hem een gruwel. Hij schrijft humorvol en met een grote dosis relativeringsvermogen.
Een groot stilist is hij niet. Een enkele keer is hij in de verbeelding slordig.

Met genoegen schuif ik na lezing 'Dienstreizen van een thuisblijver' achteraan in de rij van mijn verzameling Privé-domein. Ooit begon de serie met dagboeken van al dan niet obscure schrijvers. Om het geheime karakter te accentueren moesten de pagina's van die eerste edities naar het Franse voorbeeld met een mesje worden opengesneden. Nu zijn het vooral de ego documenten van vermaarde auteurs.
Als nummer 100 in de reeks schreef 't Hart 'Het roer kan nog zesmaal om'. Onder nummer 236 publiceerde hij vervolgens in 2000 zijn tweede privé domein: 'Een deerne in lokkend pstuur'. Ik hoop dat hij zijn vierde privé domein ooit zal uitgeven. Dat hij daartoe alle vertrouwen heeft getuigt zijn laatste bijdrage uit Dienstreizen, 'Voorspel tot de laatste dienstreis', een heerlijk relativerende opstelling tot ons aller naderend einde met zijn geliefde Bach als troost.
Wat een herkenning was zijn ziekenhuisverblijf beschreven in 'Beenbreuk'! Wat een ideeën houd ik na lezing over voor verdere lezing en het luisteren naar klassieke muziek!
Zo moet kunst en vriendschap zijn: een verrijking voor het leven.

Maarten en Bert bedankt!