Standpunten

Enige jaren geleden bezochten we op onze reis in Australië het bezoekerscentrum Scenic World in de Blue Mountains. De vloer van het hoog gelegen restaurant draaide in ongeveer een half uur tijd 360 graden. Rondom enkel ramen. Langzaam, onmerkbaar veranderde ons uitzicht. Het onschuldige kabelbaantje bleek een kwartier later over een afschrikwekkende diepe kloof te glijden.
Je kon je blik op de bergen versneld wijzigen door over de roterende vloer te lopen.
Maar waarom zou je? Zittend kreeg je elk standpunt voorgeschoteld.

Ik moest denken aan dat wisselde uitzicht bij de vier belangrijkste gebeurtenissen deze week: de sneeuw die verdween, chemokuur, abdicatie en mijn boekenberg.
Over al die gebeurtenissen heb ik een opvatting, een standpunt, soms leidend tot handelen, altijd de kleur in de discussie bepalend.
Mijn kleinkinderen deelden afgelopen zondag mijn vreugde absoluut niet over de in rap tempo zich terugtrekkende witte massa. Zoë dacht zelfs dat ik met mijn vreugde weer eens zo'n opa-grapje maakte: het omgekeerde zeggen wat je meent.
Ook over Femke's tweede chemo vandaag wordt verschillend gedacht.
Voor mij kan deze medicijn niet snel genoeg worden ingespoten, terwijl anderen, die haar minstens even lief hebben, zouden willen dat die troep zo lang mogelijk buiten de deur wordt gehouden.
En dan dat gedoe over de troonafstand cq -opvolging waar de kranten voor een republikein tot ergenis toe vol van staan. Mag voor mij zo snel mogelijk achter me liggen.
Nummer vier: mijn persoonlijke boekenberg.

Op de foto is de berg non-fictie op de logeerkamer te zien, voornamelijk de laatste maanden aangeschafte historische boeken, die nergens een eigen plekje in een kast kunnen vinden. Ik heb mijn boekenbezit kritisch gesaneerd en hooguit enkele gaatjes hier en daar gecreëerd.
Nu kun je tegen boeken aankijken als ruimte innemend papier of als een extern dragend cultuurgoed.
Als aanhanger van de laatste stroming vergaar ik voortdurend en voel me een cultuurkapitalist, met de dag rijker en cultureler.
Dit in tegenstelling tot mijn huisgenote.
Ziehier één van de vele verschillende standpunten onder één dak.
De acties, die uit onze verschillende standpunten spruiten zijn begrijpelijk verschillend: opruimen, wegdoen versus een nieuwe billy boekenkast.
Welk standpunt dan ook, de veroorzaker bepaalt in dezen juist niet, zal evenwel de actie moeten ondernemen.
Dus sta ik al drie dagen zuchtend, steeds scherpere criteria bedenkend voor mijn boekenkasten.

Uit de plaatselijke bibliotheek haal ik inmiddels mijn leesgerief, niet vanwege een tekort, maar vanwege een teveel.
Zo lees ik als troost en oplossing voor mijn verwarrende wereld Irvin D. Yaloms laatste werk: Het raadsel Spinoza.

Soms is het heilzaam buiten de draaiende vloer te gaan staan en te kijken naar de stoelen met hun verschillende standpunten.