Toen we gisteren de kerstboom met bijbehoren opruimden viel het me op dat de stemming bij Riny somberder en bij mij juist opgewekter was dan tien dagen geleden, toen we in omgekeerde volgorde bezig waren geweest.
Ik wil graag uit een enkel voorval algemene conclusies trekken.
Zijn mensen qua kerstgedoe in te delen in vrolijke opzetters/sombere afbrekers en daarnaast sombere opzetters/vrolijke afbrekers?
Mij bekende mensen schoten door mijn hoofd.
Ja het klopte aardig.
Soms stuitte ik op een onduidelijker type, die het niet kon schelen of het nu donkerder of juist lichter zou worden, de gelijkmoedige, zal ik maar zeggen, die het leven neemt zoals het zich voordoet.
Ik maakte voor hen een derde categorie.
Ik deelde tijdens de onttakeling van de kunstboom mijn nieuwe theorie met mijn echtgenote me niet realiserend dat zij tot type 1 behoorde en dus nu in de depressieve fase van de kersttijd zat. En verder was ik me niet bewust van mijn manisch gemoed.
Ik ga niet uit de school klappen hoe de dialoog zich precies ontwikkelde, maar op het einde kon ik in mijn eentje de ballen inpakken.
Is dit belangwekkend genoeg om openbaar te maken?
Je begrijpt ik vraag me wat af in deze tijden.
Is het anders gezegd van belang dat men zich bewust wordt van het bestaan van de drie typen Kerst-vierders?
Draagt dit inzicht bij tot harmonieuzer, vredelievender samenzijn?
Ja, mits het inzicht adequaat gebruikt wordt.
Verkeer je in de manische fase heb er dan begrip voor dat de ander wellicht juist depressief is.
Zo kan het in de toekomst een mooie stille Kerst worden.
Over 12 maanden gaan we als twee verschillende typen saamhorig aan de slag om dit te creëren om het na tien dagen even stil en saamhorig aan de kant te doen.
Ziehier mijn goede voornemen voor dit jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten