Ik wilde daar vanwege te voorziene omstandigheden in de familie zo snel mogelijk aan gerholpen worden.
Via het inzetten van connecties kon de procedure versneld worden uitgevoerd.
Gisteren werd ik opgeroepen voor een behandeling in het Catharina Ziekenhuis.
In de regel is het een poli-klinische behandeling van een dag.
Soms loopt het anders.
De behandeling - men spreekt over de procedure - verliep voorspoedig.
Een opname in het C.Z. verloopt als een geoliede machine. Tientallen mensen worden er geholpen via een strak schema,
In de wachtkamer zijn de spanningen voelbaar, achter de deuren van de behandelaars ademt het enkel routine.
Soms loopt de opname iets uit vanwege een spoedgeval.
Ik laat achterwege om via een uitgebreid verslag over het verloop te rapporteren vanwege de geringe relevantie.
Mijn arts koos voor een benadering via de lies en de toepassing van extra bloedverdunning.
Bijzaken, maar met gevolg dat het afbinden van de slagader na het plaatsen van de stent, uren moest worden opgeschoven.
Ik moest de nacht blijven.
Mijn tweede zeer slechte nacht in mijn leven.
Beide vonden plaats in het ziekenhuis.
Al mijn demonen stonden rondom mijn ziekenhuisbed.
Maar het zijn bijkomstigheden.
Het resultaat is wat telt.
Dat kreeg ik als een prachtige illustratie mee naar huis.
Links de situatie van mijn binnenste op vrijdagmorgen
Rechts die van de avond.
Zelfportretten van binnenuit, rechts die met een hoopgevende inborst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten