Voor ons hoeft het niet zo hard te gaan, we zijn nog niet uitgekeken op hun kinderstreken.
De tomeloze ontwikkeling toont zich het best in jaarlijkse rituelen, zoals tijdens de openbare balletles van Zoë, onze diva in spe.
We zien de gegroeide elegantie en soepelheid van onze ballerina.
De ogen en camera's van grootouders zijn gericht op hun oogappel op de vloer.
De mijne richten zich op haar.
Bij hun bezoek en logeerpartijtjes verrassen ze ons voortdurend. We krijgen didactisch verantwoord les in het optimaler gebruik maken van onze i-phone en i-pad.
Ook hun opmerkzaamheid groeit met de dag.
Zo merkte de jongste, Thijn (7) onlangs op dat oma niet altijd goed luisterde en verwoordde dat met "Oma, er is echt iets niet goed met jouw gehoorsysteem."
Toen ik desgevraagd had gezegd, dat ik vroeger onderwijzer was geweest, reageerde hij: "Ik zou jou graag als meester hebben. Jij lijkt me een leuke meester." Waaraan Pheliene (8), zoals zo vaak wijsneuzerig en plagend toevoegde: "Jij zou niet veel leren, alleen maar met opa keten."
Wegens een studiedag op school, logeerden Luca (11) en Noa (9) afgelopen dagen bij ons.
Gisteren werd ik aangenaam verrast door Luca .
Toen ik terug kwam van de golfbaan, gaf hij mij een nieuw paar pantoffels.
"Ik wilde gewoon iets voor je kopen. Ik heb eens goed naar je gekeken. Aan nieuwe pantoffels was je echt toe."
Pantoffels voor je opa.
Ik heb dat nooit overwogen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten